5 Kasım 2010 Cuma

Vedalar soğuk olur sıkı giyin...


İncinecek hal kalmadı bende, sana sadece bir tavsiye;

vedalar soğuk olur, sıkı giyin!

Üşüyorum...

Duracağım burada gidişini seyredeceğim kıpırtısız, sakin gibi görüneceğim kavgasız olacak, fırtınasız olacak saçma sapan olacak arkandan sessiz bakacağım ben yine salağı oynayacağım...

Hayalleri taştan bir sevdaydı bizimkisi. Kırılmazdı. Yağmura kara dayanıklıydı. Çığ olup düşerdi de kendine zarar vermezdi. Kopmazdı. Gidişler dönüşlere gebeydi de, hep acıtırdı her el sallayış. Özlemler acıydı. Yürek sabırsızdı. Her dönüş, doğuştu aslında yeniden. Ölüp ölüp dirilmek gibi değil de, erince doğmaktı.

Ama

önce hayaller öldü! (cenaze meydanda kaldı, ulu orta)

gönlüme bir kor düşer gitme öyle zamansız önce hayaller biter yanar külsüz dumansız

acıyorum... Ya da acıyorlar... Elimde kalanları sayamıyorum. Nasıl sayabilirim. Ateş altında her yerim... Dokunulamıyorum, onarılamıyorum, dona kaldım yanarken. Sadece acıyorum, acınılıyorum... Demişler inanmış, ağlayışları geçer sanmıştım. Bir maddeyim... Bedenim var senden kalan. Benden götürdüklerini isteyemiyorum. Sen giderken sen olsaydın, benden gitmezdin. Sen olmadın belki de hiç!

Bilmiyorum sensizliği...

Baharlar hiç gelmez mevsim hep kış olur günlerime güneş doğmaz hislerim uyur

takvimleri kopardım attım sen giderken. Saatleri kırdım... zaman!dan söz edilmesini istemiyorum artık... Kış! Soğuk işte. Herkese olduğu gibi... Derlerdi hep de inanmazdım, vedalar soğuk olur, sıkı giyin!

Ben bahardan kalmayım... Sana yangındım, ama sensiz üşüyorum... Ve uyuyorum... Hala!

Dilimden hiç düşmez adın hasret olur yüreğimde sızı dinmez gülmek güç olur acı işte. Hangi hecesinden tutarsan tut bu böyle. Ne sancım diner, ne ağrım. Sattım 3 kuruşa gülüşlerimi... Bak gamze gamze dolmuyor yüzüm. Bak acı! Bak yaş! Bak soğuk!

Bakma... Anlamayacak kadar uzağız artık. haa soğuk. Demişlerdi zaten... Ama yapacak bir şeyim yoktu. Sonunu bile bile lades dedim ben... Mahkûmdu!

Ayrılıklar yara açar yara üstüne yağmur ağlar sensizliğe iç çekişime sensiz olmaz bu yerlerde dünya dar olur eğer gidersen bu aşka çok yazık olur

gittin... Yüklemin öznesi mühim değil aslında. Gidildi. Onarılmaz yaralarımız var artık. Susuz tokluk arıyoruz belki de. Yazık oldu mu? Bilmem... Olur mu?

Sadece üşüdüğümü hissediyorum...

Vedalar soğuk olurmuş, ben yolculuklara senle çıkmaya alışkındım oysa..
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...